Maksymilian Hohenhauser, również Maxym Hohenhauser (daty życia: ok. 1782 lub 1789, Peszt – 13.IV.1869, Warszawa, pochowany na Cmentarzu Powązkowskim), działający w latach 1823-1854 fortepianmistrz pochodzący z Austro-Węgier. 

Przed osiedleniem się w Warszawie pobierał naukę fachu w Wiedniu, u Johanna Schantza. Znany ze zbudowania fortepianu o poczwórnych chórach strun (1826), w 1829 produkował fortepiany do wyboru z mechaniką wiedeńską lub angielską, fortepiany o podwójnej płycie rezonansowej, fortepiany z listwą zaczepową w dyszkancie (1837), a później na całej skali. W roku 1845 produkował już fortepiany 7-oktawowe.

Miał córki i prawdopodobnie syna. Po roku 1854 zwinął wytwórnię i spędził resztę życia w ubóstwie.

Zachował się jeden fortepian Hohenhausera. Inne jego instrumenty są dzisiaj niespotykane.

Udział w wystawach:

• 1823, Warszawa
• 1825, Warszawa
• 1828, Warszawa
• 1838, Warszawa
• 1841, Warszawa (medal srebrny)
• 1845, Warszawa

Adres w Warszawie:

• (1823) ul. Długa, 551
• (1828) ul. Przejazd, 649
• (1829) ul. Dzika, 2324
• (1830) ul. Nowomiejska (Gołębia), 163
• (1847) ul. Podwale 501
• (ok. 1854) ponownie ul. Nowomiejska
• (1861) Targowa, 179 oraz Długa, 540.

Powrót do strony Budownictwo fortepianów w Warszawie

Zapytania z wyszukiwarki, prowadzące na tę stronę:

• karol fiedler pianina (1)
• karol hildt (1)